Wednesday 15 December 2010

Eve Mektuplar 13 - 15.12.2010 (87.gün)

15.12.2010

Bugün yurda dönüyorum. Projemiz ve Romanya maceram burada sona eriyor. Çok güzeldi ve bitişine ister istemez üzülüyorum.

Bükreş'ten döndükten sonra proje için iyice hummalı bir çalışma temposuna girdik ve geçtiğimiz pazartesi günü de son Romanya gezintimize çıktık. Bu kez Alex de bizimle birlikte geldi ve araba ile Braşov'a, ordan da kuzeye – Baia Mare'ye olan yolculuğumuz başladı. Gerçi planlarımız aniden başlayan ve asla ara vermeyecekmiş gibi yağan kar nedeni ile biraz değişti. Baia Mare'ye bir günde gittik ama Oneşti'ye dönüşümüz iki gün sürü. Kar, Romanya'ya çok yakışıyor. Bana da copilotluk! Yolculuk, oldukça tuhaf biçimde, belki de bu zamana kadar gerçekten yaşadığımız en kaynaştırıcı deneyimlerdendi. Özellikle yağan kar nedeni ile sığındığımız kayak otelinde geçirdiğimiz gece ve sonraki gün eve dönmek için çırpınarak geçen zaman sonunda, sanki hepimiz birbirimiz hakkında daha derin anlayışa sahip hale geldik. 

Hafta sonu bizler için güzel bir veda partisi hazırlamış buradaki gençler. Predeal'dan arkadaşlarımızdan bile bu etkinliğe katılmak için gelenler oldu. Pazartesi sabaha karşı araba ile Alex, ben, Oktay ve Salvador Bükreş'e geçtik. Salvador'u havalanına götürüp yolculadıktan sonra, Bükreş'in sabah trafiğinde kendimizi ve yerimizi kaybettik. Sonra Oneşti'den bir arkadaşımızın evine geçtik ve bu son bir kaç günümüzü orda geçirdik. 


Gelirken tıkabasa doldurduğum bavulumun geri dönüşüm için yeterli olmayacağını gerçeği ortaya çıktığında Barkın'dan yardım istedim. Gecenin bir yarısı Constantin'in evini bulup beni aldı ve alışveriş merkezlerinin kapanma saatine kadar da benimle birlikte bavul avına çıktı...cici. 

Bugün yurda dönüyorum. Bir yandan çok mutluyum, ama bir yandan da biliyorum: burayı ve bu günleri çok özleyeceğim.


Sevgiler,
nep.